Ma’şuk sandık, sevdik seni, gafilce ser-âpâ,
Meğer nankör imişsin, göz çıkartan Avrupa.
Kaç haçlı seferinde tuş eylemiştik seni,
Kalleş pehlivan gibi, kıspet yırtan Avrupa.
Yunus’ça geldik sana, sen istedin ki Yavuz,
Ne yapak, sen kaşındın, kini artan Avrupa.
Âleme nizam verdik, bir çınarın kökünden,
Kurt gibi içten yıktın, kök çürüten Avrupa.
Timsah gözyaşı döküp, aldattın tüm Cihanı,
Bosna’da intikamı kanla tartan Avrupa(!)
Bedelsiz eder misin, bizi birliğe kabul,
Azdıkça, bu bedenden et kopartan Avrupa.
Ne yamyamsın biliriz, kıtaları sömüren,
Sever gibi yapıp da göz morartan Avrupa!
Peygambere sövene, "fikre saygı" deyip de
Mürai sahnelerde rol dağıtan Avrupa!
Kayıt Tarihi : 12.11.2009 19:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!