Avni Anıl Şiiri - Nevzat Güzeldere

• 

  Murat Avcı

  Mihrabına yüz sürmediğim mabet kalmayacak, kavuşmak için yalvarırken.
  Meyhaneciler bıkacak benden, kadehlerde dudak izini ararken.
  Ah! bu şarkıların gözü kör olsun diye haykıracağım sokaklarda.
  Dilşad olacak diye bilmem kaç yıldır avutsa da felek,
  Unutamayacağım bir türlü, unutamayacağım...
  
  Ne yeşil ne de siyah umurumda olacak gözümde hep gözleri varken.
  Çaldığım hiçbir kapı sefa geldiniz,sefalar getirdiniz diyemeyecek onun gibi…
  Hiçbir zaman bilemeyeceğim, kaderi kime şikayet edeceğimi.
  Rüya gibi uçarken yıllar, sevgiden geri kalan unutulmuşluğumu yaşayacağım.
  Hayalimdeki gözleri bir aşk bilmecesi soracak,
  Aşk bu değil! yapma güzel diyebileceğim.
  Gelsin de kulağıma bir peri masalı fısıldasın diye bekleyeceğim.
  Olmayacak, gelmeyecek bir türlü gelemeyecek...
  
  Özleyeceğim. Ona bakıpta derdi, günahı unuttuğum günleri.
  Özleyeceğim körfeze geldiği zaman yıldızları söndürdüğü demleri.
  Sevmiyorum seni deyişini, gözlerini geri isteyişini.
  Akşamın olduğu yerde bekle deyişini Özleyeceğim...
  
  Özleyeceğim de, gelmeyecek,gelemeyecek artık.
  Beni, biraz kül, biraz duman bırakarak gitti,
  ümitlerin ötesindeki ayrılık şehrine....
  Ama biliyorum ki. toprak olmayacak onda tenden başkası.
  Gökyüzüne otağ kurup oturacak, besteler yollayacak yine bana...
  Ben ise hep bekleyeceğim
  Bin can ile gitmek için bir çağrısına...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)