Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Avlunun en sessiz köşesinde,
turuncu bir lamba yanardı yaprakların içinde.
Oraya başımı yaslayınca,
dünyanın gürültüsü çekilir,
kabuk soyulur, koku kalırdı geriye.
Cebimde bir taş, bir düğme, bir de düş;
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta