Avcıydım Avlandım Şiiri - Ramazan Yıldız

Çalıdan başı çıksa Haki tüylü tavşanın Fani bakışlarım tüfeğin horozunda Bir lahza emanet dursun derim Masumiyetinde bir eliflik hüznü çoğaltsam Can havliyle uzanır ellerim Yuvada oynaşan yavrulara Gözlerim görmez olur Şefkat pınarlarını Günah ırmağına koşar Paytak ayaklarım Doludizgin Avcıdır benim adım Baba mesleği kalmış bana Zebunu olduğum bitmez arzuların Bir atımlık avcısı olsaydım Böyle fanilere Korku salmazdım Bir ermişe yoldaş olmadan Çok önce Koştum dere tepe Düz oldu yokuşlar bana Bir kuş kanat çırpsa Haydi, düş peşime dercesine Altı aylık yolları bir adımda alırdım Derman kalmayan dizlerimle Avcıydım avlandım Hırs mazgallarından Bir kelepçe taktı boynuma Yedi süvarili dik başlı atım Durmak bilmeyen Koşu yollarında Bilseydim avlanmanın Gaflet soluyan yedi renginde Günah biriktirmenin tarifsiz ızdırabıyla Esaretini sayardım Gönül zindanında her gece Sonra solmadan açardım Gülşenin subh-u mesa bahçesinde Yediveren gül misali Dağları bir basamak gibi çıkardım Engin denizlere bir filika olur kollarım Ram olduğum dalgalar Kement atardı geceye Mimoza alır beni yüreğinde Büyütürdü sere serpe Şehrin parklarında kaybolmuş Bir çocuk düşe kalka gelirdi bana Umudu ödünç aldığı Masal kahramanlarından habersiz Geceyi gözyaşımın tekin olmayan Yorgun kollarında geçirirdi Bir mevsimlik bahar muştusuyla Ramazan YILDIZ 17.12.2006 Saat:22.43/Darende