Avaz Avaz Şiiri - Gürkan Aydın 2

Hayat bu
Enteresan!
Açtın gözlerini birden
Başladın ağlamaya aniden
Avaz avaz

Başladın büyümeye
Ellerin tutulmadan yürümeye
Tanımaya başladın her şeyi eze ezile
Süreç içinde
Saymadın geçen günleri önce
Sonra sıra geldi ergenliğe
Okul yılları falan derken
Geldin mi yirmilere

İş, eş falan derken
Birey olmanın tadına varırken
Kendini ispatlama peşinde geleceğe koşarken
Farketmedin bile
Otuzlara ererken

Sonra birden
Farkettin zamanın nasıl aktığını aniden
Derken
Çocuklar falan filan
Nasıl da hızlı geçermiş zaman
Sen hiç farkına varmadan
Geçen yılların ardına bakarken
Kırklarına varırken
Yani yolu yarılarken

Hatırlarsın
Farkettin bir gün aynaya bakarken
Yüzünde beliren çizgileri
Ne de yakışıyorlardı sana ama
Saçına düşen aklarla beraber
Ellileri sayarken

Çocuklar yuvadan uçarken
Anneni babanı meçhule uğurlarken
Fark ettin yine birden
Hayatın geçtiğini
Sorgulamaya başladın nereden geldiğini
Ve
Nereye gideceğini
Fark ettin
Takvimden yaprakları kopartırken
Ellerinin titrediğini
Altmışların geldiğini

Başladı sonra hayatı sorgulamalar
Yapılan hatalar
Keşkeler, hayıflanmalar
Zamandan zaman çalmalar
Gemileri saymalar
Ama
Anladın sonunda ,nafile
Hayat akmakta tek yöne
Yetmişlere

Sonrası meçhul, bilinmez
Ne kadar daha gider erilmez
Tek yönlü yola ters girilmez
Yapamadıkların geçmişe yürümez

Bağırma geçen yıllara, geçti diye
Beni yalnız bıraktı gitti diye
Avaz avaz dünyaya geldin ama
Yaşadın sükunetle
Ve
Terk etmelisin yuvayı
Asaletle…

Gürkan AYDIN