Avaz Şiiri - Maruf Özülkü

Ah ne hikayeler var sana anlatamadım
Mektupları yazdım da zarfı uzatamadım

Yok senden özge dünya, ruhumu hissedensin
Aklı hisse çattım da yüreğe çatamadım

Her saniye aklımda hayalimde gezensin
Gözlerinde battım da izine batamadım

Her yan gülle bezensin yeşil ala özensin
Papatya dağıttım da zannı dağıtamadım

Ne varsa senden başka hayatımdan elensin
Çok çürük şey tuttum da kendimi tutamadım

Bırak şaşkın hastalar halktan şifa dilensin
Cennet bahsi ettim de dardayım gidemedim

Bülbül varken reva mı bed kargalar söylensin
İçime gam attım da içimden atamadım

Yüz kere pişman olsam kabahati silensin
Çöpü, çöpe attım da çöpümü atamadım

Seni sevdim vallahi cürmüm kayda işlensin
Kendimi aradım da yolunu çatamadım

Arifî der alemde aşk avazı dillensin
Ben haddimi bildim de çok şey anlatamadım