Onbeş onyedilik filan kız
Kırmızıyı kuşanmış giyinmiş üstü başına
Dokuz buçukluk civarı oğlana asılıp dururken otobüs bekleyen durakta
Duraktan öteye cadde boyu trafik
Ellerinden tutup okul çağına götüren anneleri İki göğsünü ikizlerine ayırmış saklamış ikizlerinin
Dıraktan gel beriyelerinde sehpanın üstüne naylon çorapları dökmüş saçmış
İhtiyara tahta sandalyesiyle gerilmiş yayılmış şapkasının altındaki bakışlarını hiç yerinden kımıldamayan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta