Avlusu devri dünyasi dayali dösengeli
Ezel ezeliden beri yazisi görgüsü serpildikce büyüyen bahar bahcedir
Insan dogumlu topraksa kimi ciy kimi cali kimi koza kimi cayircimen
Dertlendikce kendi hakkinda sessiz sagnaga susmaz dinmez sohbete
Daglar hasretlikledir yol yolcuyla avara hasbihal…
Sefil kapinin gam köskünü bakip gecen misafirince konar göcerek
Cakmak yetisinceye kadar kör ve köhne ciraya
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta