Avara Hasbihal Şiiri - Seyfi Karaca

Avlusu devri dünyasi dayali dösengeli
Ezel ezeliden beri yazisi görgüsü serpildikce büyüyen bahar bahcedir
Insan dogumlu topraksa kimi ciy kimi cali kimi koza kimi cayircimen
Dertlendikce kendi hakkinda sessiz sagnaga susmaz dinmez sohbete
Daglar hasretlikledir yol yolcuyla avara hasbihal…
Sefil kapinin gam köskünü bakip gecen misafirince konar göcerek
Cakmak yetisinceye kadar kör ve köhne ciraya
Savusur gecer sanki usul bir nefeste carcabuk
Yorulup enginini düzünü deresini dagini
Kendini mechulünde efiiil efil eskiyen
Bulutlar daglar
Baharlar bahceler…

Mart / 17