Avamlar Helak Oldu! Şiiri - Abdullah Tor ...

Mühim bir hasmı iken, mü’minin bilgisizlik;
Ne garip ki kahirler, gayet memnunlar ondan?
Bu şekilde sürerse, ilime ilgisizlik;
Endişem var ey dostlar, vahim olan bir sondan!

Hiç olur mu bilenle, bilmeyenler müsavi?
Elbette ki bir değil, bunu bilen biliyor.
İlim ve irfan ile olur iken din kavi;
Bu günlerde bu şeyi, pek az mü’min diliyor.

Âlim de makbul değil, şayet amil değilse!
Mecburdur elbet ona, ilmiyle amel etmek.
Amel de kâfi gelmez, yapan muhlis değilse!
Şarttır her tür taatte, rızayı emel etmek.

Muhlis kul sanmasın ki; çantada keklik visal!
İhlâsta daim olmak, kolay değil bilmeli.
Ruh bedenden durdukça, bitmemeli imtisal!
Yani muhlis yaşayıp ve de muhlis ölmeli.

Cehalet denen illet, olmamalı mü’min’de
Bidayette olsa da, edilmeli izale.
İlim, hikmet, dermeye, teşvik varken bu dinde;
Ne hallere düşmüşüz, hele bakın siz hale?

Helaket kapıdayken, neden ekser ihmalde?
Niçin hala kurtulmaz, şu illetten bu millet?
Bir saniye olsa da, kalmak zülken şu halde;
Niye hala lakaytsın, şu zillete ey millet?

Abdullah Toroslu
12.11.2013-İzmir