Av ve Avcı Şiiri - Yunus Bingöl

Bu gençlik ben de baki kalır sandım
Nefsim bana tuzak kurmaz sandım
Dünyayı dost olarak belledim
Her şey bir hayal gibi gelip, geçti

Gözümün önündeki sis perdesi dağıldı
Azrail kapıma dayanıp, bana ecel tokadı attı

Dünya önümde bir engeldi
Ötelere varamadım
Şeytan eli kanlı, kalleş bir cellattı
Nefsim keskin bir bıçak gibi, kesti damarlarımı
Hakikatin lezzetine varamadım

Dağıldı ötelerdeki sis perdesi
Ötelerin sırrına hayran kaldım

İlahi! Tut ellerimden
Bırakma beni dünyanın ellerine
Çağır beni, bir nefes gibi
Dünyanın nefesi soğuk, hırçın
Keskin ve acımasızdır

Dünya ve nefsim birer avcıdır
Ben ise masum, aciz
Ve de zavallı bir avdım
Avcıya yem olmamak için
Kabir hayatına sığındım

Çıktım Cennet Köşküne, huriden geçilmez
Ben huriyi istemem
Mevla’mı isterim