Av ve Avcı Şiiri - Esma Atalay

gökte süzülürken hayran olunan kuş
Gün gelir av olur ona hayran avcısına!
Sofrasında keyif
Midesinde doymaktır adı artık kuşun.
Avcı sevmez mi kuşu?
Avcı merhamet etmez mi kuşa?
Avcı yolarken kanatlarını
Hiç mi içi sızlamaz acaba?

Özgürce yaşarken insan
Tıpkı kuşlar gibi şakırken
Konuşurken, gülerken ve ağlarken
Dağ gibi dimdik durup
Sular misali derin derin akarken
Yaşamda ince ince süzülürken
Hayran olunan insan
Gün gelir av olur
Kanatlarını açmışsa yüreğinin
Tam orta yerinden vurulur!
Ölürse ne ala
Ölmezse aşk kafesine konulur.

Avcı sevmez mi onu?
Avcı merhamet etmez mi insan avına?
Avcı süzülürken sevdiğinin
Yolarken kolunu kanadını
Hiç mi içi sızlamaz acaba?

Nedir bu çelişki İnsanoğlunda?