Daha ilk duyuşumdu aşkı attım kendimi o büyülü denize. Umutlarım, beklentilerim yeterdi en kötüsü için bile. İzlerdim başkalarını ben ne öğrenmeliyim diye. Kavgaları, ayrılmaları bile güç verirdi bana gerçek değildir diye.
Zaman geçti baktım ki giden dönmüyo tekrar yanındakine, korkuyla tanıştım ilk kez.
Sordum neden dönmüyorsun, anlatın diye, sonra diğerilerine. Çözümsüzlüklerle tanıştım ilk kez.
Sonra oturdum uzakda biryere,orda her ayrılanı bir başkasıyla görür oldum. Kahpeliklerle tanıştım ilk kez.
Bence başarılamayacak hiçbişey yoktu atmıştım kendimi bende o büyülü denize. Güvenim yeterdi, göstermek istedim herkese bu mu yapamadığınız diye. Dener oldum sırayla, biliyodum bi yerde bozulmamış çiçeklerin olduğunu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta