Attila İlhan: Hakkında ziyaretçi görüşle ...

Mavi akımının ustası öldü.
Ölen bedenidir,ruhundaki fırtınalar yapıtlarında yaşamakta. Ah! bir de ömrünün son demlerinde şiire ihanet etmeseydi. Ki O, Türk şiirinin ustası bilinirdi.
Tüm şiirlerini okudum, bir tek düzyazısını okumadım daha doğrusu okuyamadım. Okumaya başladım; hemen bıraktım.Şiirindeki tadı alamadım.
Onun anısını saygıyla yaşatalım.

Usta için bir güzelleme

aydında/ öğretmenevinde
bir sonbahar akşamında
duvarın dibinde duracaktık
bir poz resim çekecektik
belki el ele tutuşacaktık
gözlerin gözlerimi arayacaktı
ellerin ellerimde kalacaktı

sabah olunca
herkes yoluna gidecekti.

Aydın /Eylül 2001

.

o an gelir mi demişti...
ve o an geldi
güle güle bedenine üstad. ama bilki sadece bedenin gitti.
senin ruhun her zaman yanıbaşımızda.
unutmamak için seni yaşatacağız her yerde ister bir kıta
ister şiirin tamımını okuyarak.
ve senin güzel adını anarak.

hoşçakal..

Bir çınar daha devrildi biz dal,budak ve yapraklar altında kaldık.Güle güle yakışıklı ve güzel çınar.

Özel insanlardan biriydi...Tüm sevenlerinin başı sağolsun. Edebiyat dünyasının büyük kaybı diyorum.
Onu en çok sevdiğim şiiriyle hatırlayacağım...Ve o güzel şiirinden bir paragrafla uğurlamak istiyorum...

***Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.. ***

Tijen

ATTİLA İLHAN ÖLDÜ MÜ? ? ? ! ! !

Düşün ve sanat yaşamımızın en parlak yıldızlarından birini daha yitirdik.
Attilâ İlhan'ı bir tek gruba indirgeyerek, onu dar kalıplar içerisinde değerlendirmek oldukça güç. O, yüzyılımıza imzasını atan, dünyayı kendince çözmüş, yorumlamış ve ona çözümler türetmiş bir düşün adamıydı. Kendisini ifade etmek adına tek bir yolu izlemekle yetinmemiş şiirle başladığı serüvenini roman, deneme, senaryo ve köşe yazılarıyla zenginleştirerek topluma ulaştırmıştır. Çoğu yazarın dolaşmak istemeyeceği alanlarda korkusuzca yazılar yazan Attilâ İlhan, topluma ve çağımıza bir anlamda ayna tutmuş, zamanın tanıklığını yapmaya çalışmıştır.

Attila İlhan, sesini yitiren şiirimizin sesini çağlayanlarca coşturan bir şair olmuştur. 'En iyi aşk şairleri' nitelemesinde en başta sayılan İlhan, bu gücünü şiirindeki sesten, şiir içindeki fırtınalı akışlardan almıştı. Günümüzde örneklerini çok gördüğümüz, platonik, fısıltılı, mırıltılı bir şiir değildi o.... Şiirleriyle her zaman bir gök gürültüsü oldu, uyandırdı, ışığıyla aydınlattı.

Fırtınalı bir kalem dedim A.İlhan için... O 16 yaşında 141'den liseden kovulan bir komünist... Her zaman kendisini 'marksist' olarak tanımladı... Ama onun tanımı yaşantı birikiminin getirdiği fırtınalarla birlikte kendine özgü bir coşkunluk da taşıyordu. Bu nedenle o hep 'farklı' kaldı. Aynı düşünsel nüanslarda bulunan kişi ve gruplarla da ayrıksı kaldı çoğu zaman.....
'Kemalizm'e sarıldı ama diğer kemalistlerden farklı olarak öz Türkçeciliği reddetti.... Ama her zaman saf, özgün ve bilinçli idi. O her zaman önde ve öncü olmayı sevdi. Farklılığı da buradan kaynaklanıyordu. İnsan olmanın bütün komplekslerini yenmiş, günü dipdiri yakalayan, hayatın anlamını çözmüş bir bilge insan; bir yol gösterici olarak yaşadı hep..

Onun şiiri, sözcük titizliği, şiir dili, ses verdiği ayrıcalık ve akışımıyla her zaman en önde yer aldı.... 70'ini, 80'ini süren diğer çağdaşı şairlerin esin kaynağı kurudu, eveleme, geveleme yapmaya başladılar.. Kimisi otların, salatalığın şiirini yazmaya koyuldu, kimisi anlamsızlık kuyusunda baca temizlemeye durdu. Kimisi kendini tekrara durdu. Ama ATTİLA İLHAN, inişli çıkışlı şiir çizgisiyle her zaman ışığını açık bıraktı. Her zaman şiirimizin gürleyen sesi oldu.....

ANILARIMIZDA YAŞATACAĞIZ! ! !

$iirle ya$adi, $air öldü gazeteci Attila Ilhan.
Ona derim ben: Ruhuna $iirler olsun ey usta $airhan!

Berlin, Ekim 2005.
Hüseyin Avdic

Attila İlhan (anısına)

A rtık yok! ..yok çünkü bir anda gitti! ..
T aaa içine...içine aktı da düşünenlerin...
T ürkiyenin...Türkiyenin ve de Türklerin...
İ stediği gibi ve bir anda tüm şiirlerin...
L âkin izi ki her yerde...izleri her yerde derin!
A ttila sevdiğinin yanında...şimdi yanında Aysel'inin...

İ lle de Vatan! ..Cumhuriyet ille de! ..
L âiklik! ..ille de Gazi Paşa derdi...
H ani var ya zaman...akan hep ileri...
A kardı O'nda Türk'e, Türklüğe...Türklükdü derdi...
N asıl kalmaz ki geriye, nasıl? ..adı ve de eserleri...

Atakan KARTALTEPE

(Bugün toprağa veriliyor şair) 13.10.2005/10.25

ŞAİRLER ÖLMEZ

Atilla İLHAN’ın ardından

An gelir
İnsanlarda heyecan ölür.
Susar çalgılar sesler
İçindeki can ölür.

An gelir
Ormanda kırda bayırda
Kahpe kurşuna gider yiğitler
Kör kurşunla ölür itler.

An gelir
Ölümcül olur siyaset.
Halk için var olanlar
Halk için can verirler.

An gelir
Kanuni’lerde ölür
Kubbelerde uğuldar Baki
Çeşmelerden akar Sinan

An gelir
Beden ölür eser ölmez
An gelir,o an gelmez.
Şairler ölmez üstadım.

An gelir
Atilla ölür.
Atilla İlhan ölmez üstadım.
Bin yürekte yaşar

An gelir
Atilla ölür.
Şair ölmez,
O an gelmez üstadım.

11 Ekim 2005

Şairler ölmez ki...

:(

Tüyap'ta gördüm seni.diğerleri gibi bende kitabımı imzalatmak için gelmiştim yanına oysa farklı şeyler düşünerek...belki bir çok aşığı kavuşturdu belki de bir çok aşkın sevdanın sonu oldu senin şiirlerin,ama en önemlisi sen kavuştun huzura sonunda...
mutlu yolculuklar kalbimizin sevdamızın ruhumuzun şairi...