Attık Ve Battık Şiiri - Celleki Efendi 1

Elden ayaktan düştüm artık,
Giden gelemez bir daha eskide bıraktık.
Sözlerimi bir çuvala koyup göle saldık.
Düşman yaşadıkça bizler battık.

Bu davamı uzağa mı attım?
Sen niye beni ansızın sattın?
Bizler şöhreti öteye bıraktık!
Dost ile yaren olmaya can kattık.

Uzaklardan sesler gelir her gece
Feryadımı duymadınız mı bu gece
Üşenmeyen ellere,yanmayan kalbe
Dost eli uzattık...

Bırakmadım ülkümü ortada,
Düşman hiç mi çıkmaz meydana?
Bizler konuştukça anlamazdı o kafa,
Sözlerimi boşuna mı uzattım?

Anlayamaz beni fikre su katan,
Bu dünyada kendini ucuza satan,
Anlarsın belki bir zaman...
İşte o an boşuna yaşamamıştır bu can!