Attığın Oklarla Yaktın Canımı

Attığın Oklarla Yaktın Canımı

Attığın oklarla yaktın canımı,
Bilmiyorsun neyi vuracağını.
Ettiğin sözlerle yaktın canımı,
Bilmiyorsun nasıl kıracağını.

Bir fırtına olup esip de geçtin,
Bin bir yoldan hasret yolunu seçtin.
Kanmadın ayrılık şerbeti içtin,
Bilmedin nerede duracağını.

Ellerin böğründe gözlerinde yaş,
Gül dolu bağrına bastın kara taş.
Bu sevgiyi öldürdün yavaş yavaş,
Bilmeliydin naçar kalacağını.

Gönlümü yakınca o mehtap gözler,
Yaktı ateşi ile kötü sözler.
Şimdi yanardı bak son kalan közler,
Bilseydin sen nasıl yakacağını.