Bir mahşer gecesi bu, adınla uyanıyorum,
Her yıldızda seni arar, gökyüzünde kayboluyorum.
Yokluğun bir dağ gibi ağır, omzumda taşırken,
Kalbim seni anarken, her saniye özlüyorum.
Gözlerim hayalini çizer, her köşe bucakta,
Gülüşünü rüzgarla duyup, içimi titretirken.
"Yeri gelir, Hasan Tahsin gibi bağımsızlık mücadelesinde ilk kurşunu sıkarım; yeri gelir, Yakup Cemil misali son kurşunu sıkar, dava uğruna hain ilan edilmeyi göze alırım. Çünkü ben, ne olursa olsun davamın yolundan sapmam. Hainlerin, bölücülerin ya da çıkarcıların tuzaklarına düşmek yerine, hak bildiğim yolda yürürüm. Davama, milletime ve devletime sadakatim, her türlü karalamaya, her türlü baskıya göğüs gerecek kadar güçlüdür. Beni nasıl adlandırırlarsa adlandırsınlar, benim adım bu kutlu davaya halel getirmeyenlerden olacak. Eğer ki ihanetle suçlanacaksam, sırf vatanıma ve milletime hizmet ettiğim için, buna da razıyım. Yeter ki bu dava, tertemiz ve onurlu bir şekilde devam etsin."
Ölüm, gel artık istemiyorum bu
canı,
Kederin zindanında kaybettim
zamanı.
Yorgun yüreğimde ne umut kaldı
Bir rüzgâr var içimde,
Ne estiği belli, ne sustuğu…
Bazen bir dağın yamacında ürperti,
Bazen bir çobanın duasında umut olur.
Gök uyur, toprak uyanır geceleri,
Nefesim çiğerime batıyor, ağır bir sancı gibi,
Kaçıncı sigara bu, hatırlamak bile istemiyorum.
Zift karası dolmuş içime,
Güneş doğmasın artık, yarınımda sen yoksan.
Hayallerim korkuya dönüştü,
Yol belliydi, canı koyduk yoluna,
Gölge düşmedi hiçbir al sancağına.
Dönmek yoktu nefsin fermanına,
Serdengeçtim; yemin ettim toprağına.
Hayatım hep gelip geçen izler,
Kimse bilmez içimde neler gizler.
Konuşmadım, sustum hep sessiz,
Anlamadılar, kaldım belirsiz.
Kırıldım defalarca, dile getirmedim,
Bir zamanlar yollarımız kesişmişti,
Gözlerinde bulmuştum kaybolan umutları.
Kalbimde bir ateş, her an büyüyen,
Adını fısıldardı rüzgar, sessizce.
Şimdi sen yine gel sen,
Akdeniz rengini alsın gözlerinden,
Mavi sular, yeşil dağlar,
Sonsuzlukta kaybolsun izlerin.
Bir vakit sevdim, bir vakit yandım,
Gözlerin vardı, dünyamı aydınlatan,
Şimdi karanlık çöktü üstüme,
Ayrılık aldı canımdan canı.
Ne yol var geride, ne de umut kaldı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!