Bir sessizlik var, çekirdeğin kalbinde,
Ne büyük, ne küçük — yalnızca olmakta gizli.
Bir titreşim başlar, zamanın öncesinden,
Bir bakış kadar kısa, bir sonsuzluk kadar derin.
Biz miyiz bölünen, yoksa atom mu bizde çözülür?
Her zerremde bir evren yankısı,
Her nefeste milyar yıldız tozu,
Ve ben — kendime sığamayan bir parçacık.
Düşünce bile maddeye dokunur bazen,
Bir kuark kadar utangaç umutlarım var.
Eğer evren bir şiirse,
Ben onun noktasında yankılanan bir "ve"yim.
Bir çekirdek patlar, sessizlik parlar —
Yoklukla varlık dans eder aynı ışıkta.
Belki Tanrı,
Bir atomu düşünürken ağladı ilk kez.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 7.11.2025 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!