bir boşluktaki gök cismi
fezayı dolaşmaktayım
gözlerim kapalı
uçuyorum dönüyorum sürekli
atmosferin dışındayım
korktuğum
kaçtığım
bıktığım ne varsa dünyada kaldı
saldım kendimi
dolaşıyorum
güneş sistemini
yüzüme bak
yüzüm bir gök taşına dönüşüyor
pembesi gitti,
mavisi yeşili kalmadı,
canlı tek bir mimik yok,
atmosferi dışındayım
sırf seni unutmak için buradayım...
dünya çok gerimde artık
ben de yokum
gönlümde
atmosferin dışındayım
üzülme
çoktan beri ben böyle değil miydim,
kalpsiz bir taş gibi sert duvarlarım,
kurtuldun benden,
çıktım işte, ikimize dar gelen bedenden
atmosferin dışındayım
artık kafana beni takma
öldü deyip de gömdükleri bir toprakta yok,
dünya senin artık,
ben atmosferin dışındayım...
Kayıt Tarihi : 14.10.2008 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşünüpte aklınız bir boşluğa gider..öyle ki bedenden dünyadan çıkarsınız...uzay boşluğuna....artık bonboş, hissiz, duygusuz ve mutsuz olunca sizden geriye ceset bile kalmaz ki gömülsün....ve nihayet hafiflersiniz.. ..sorunlar mı bitti dertler mi gitti. ..hayır siz atmosferin dışındasınız.........:(
ben de yokum
gönlümde
atmosferin dışındayım '
Çinli bilgin sözü gizli bu şiirde.
Ruhlar bedenlerde ilerde gider demiş.
Yüreğine sağlık.
İlk tam puan benden.
Paylaşım için teşekkürler.
Mehmet Gözükara
TÜM YORUMLAR (2)