Kırık vazolar alırım,
kurtuluş törenlerime.
Evime kaçan bir çiçek,
sevinerek yerleşir içine.
Yağların titrek alevinde,
eski kandillere akarım.
Rengarenk nehirler gibi,
yanarım üstüne.
Yitirir dengesini eski karyolam.
Yaslanır masaya.
Masa kayar arnavut kaldırımından.
İçip içip yıkılırız birlikte.
Taşplaklar, eski fotoğraflar, eski kitaplar.
Boyası dökük ikonalar, kırık bir heykel başı
Kıyıları tırtırlı bakır sahanda üç yumurta:
Anılara dalar bandıkça ekmeğimi...
Mis gibi Bizans kokar...
Süha TuğtepeKayıt Tarihi : 25.8.2002 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!