kırık bir cetvel, bir paslı pergel ile sağlam kalan
mafsallarda oturmuş moment hesapları yapıyorum
........................
.....................
her seferinde bulduğum aynı ağırlık merkezi
kanayan bir noktanın boyutsuzluğunda
sıfırıma o kadar yakın duruyor ki....
bütün bileşkelerin türevi yanlış alınmış olsa gerek!
...
çok bilinmeyenli denklemlerden sınav sorusu gibi
sayfalarca işlemde yazabilirim bizi...
Eyyy ben! sonsuz rakamların mühendisi!
nasıl da göremedim?
sadece mutlak değerlerin seni verdiğini..
...
elde birlerin bende listelenirken
aniden uyandım parmak hesabında
artık ayrık kümelerde ortak eleman aramıyorum
sağlamalarda yanlış yapa yapa
sonucu buldum..
............................
.........................
zavallı atlıkarınca,
dönerken Pi’yi değiştirebileceğini sanıyordu aklınca...
oysa ki Newton yanılmadı
sürtünme kuvveti tüm gücümüzü bitiriyor...
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 23:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hatalar..hatalar..hatalar... değişmeyeni değiştirmeye çalışırken geçen o bomboş zaman... var mı daha büyük bir kayıp bilen?
tebrikler Sevgili Özge...sevdim:)
Biz atlı karıncanın atları olarak hatalar içindeki paylarımızı sistem değerlerinden soyutlayıp biraz da her sabah güneşe bakışlarımızda arasak, belki ...
Kutluyorum şiirinizi sayın Özge Ünal ...
gitgide oturuyor Kaleminiz.İmgelerin derinliği anlamsızlaştırmıyor şiirinizi. Kutlarım
Mine Özdemirtaş
TÜM YORUMLAR (3)