Atlara binip geldik Şiiri - Barış Kul

Biz atlara binip geldik
Gece ayazdı, siyah karanlıklar vardı sabaha.
Kaybolmak kadar inişliydi kaldırımlar,
Ah kaldırımlar.
Gece ayazdı ve biz siyahı gözlerimizde büyüktük.
Ah karanlıklar
Yani biz Atlara binip geldik.
Sübyan bir çocuktu düşlerimiz, düşlerimizden bir balon şişirip asacaktık gök yüzüne.
Mavi çok mavi ,özgürlük yani.
Şiirleri tükettik her sevgiliye yetmedi.
Şarkılar sıktık kurşun hızıyla yüreklere Yetmedi.
Biz atlara binip geldik
Arkamız da sevda yelleri hortum gibi deli.
Türkülerle emekledik sevgilinin ardından yetmedi.
Mum ışığında güneşi söndürdük Ağustosta yetmedi.
Yani biz Atlara binip geldik.
Her sevda bize kanlı gömlek giydirdi yokuşlarda.
Yokuşlar ah yokuşlar
İnerken tepelerden şiiri hamal yaptık sevgilinin omuzlarına o da yetmedi
Biz Atlara binip geldik .
Dilekler uçurduk yıldızlara, kaymazdık artık yıldızlardan, kaydık dilek ağacına yetmedi.
Biz Atlara binip geldik
Biz Atlardan inip geldik
B.KUL