Dört, üç, iki, kin
Kıskançlıkların kıskaçları eşiğinde örülen, çekilen, çekilemeyen
En asude huyların zincirlerini
Bir köhne gurura hapsedip
Ser yola, sonra ez geç o titrek adımlarınla
sonra kaç, molotoflara boğup nefesimi,
bulamayayım seni, sislerde kaybolayım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta