Atiye Danış Şiirleri - Şair Atiye Danış

Aslında aklımın bin bir yerinde mıh gibi çakılısın ve en çok seni özlüyorum.Sana özlemlerimin verdiği o büyük çaresizlik/kavuşmanın imkansızlığı ahh...bir tanem bundan sonra ulaşılmazlığın var ya işte bunu an be an yaşamanın onanmaz duygusallığı,anlatamadığım çırpınışlar içerisinde koy veriyor beni bikesliğe.Dolayısı ile hırçınlaşıyorum ve ben benden bambaşka hallar alıyorum.Öyle ki; Kimi zaman kendimi tanıyamıyorum beyzadem.
-Zaman zaman seninle hasbihaller ve seninle/sensiz buluşmalarımız da çok kırıcı oluyorum.Dolayısı ile o kavgacı ruhum ön plana çıkıyor bunları hiç istemeden yapıyorum.Elimde değil ne olursun anla/bağışla beni...
-Say Yaktığın Gemilerime/Yıktığım Tüm Hayallerime say Babaaa..
-Benim de o en güçlü umutlara diktiğim ne sıra sıra plazalarım/buz dağından kulelerim vardı.Ben de yeşeren dallar da GELİNCİK MEVSİMİ ne BAHARLAR BEKLEDİM..O bekleyişlerim de senin anlamak istemediğin biri var dı hep.Az mı avundum O''nun hayali ile...offf..neyse.
-Ah Baba..salmalıydın beni kendi dünya ma..
-Ve ben her gece uyumadan önce mektuplar yazmalıydım sevdiceğime.Senin İmparatorluğundan uzak olmalıydım.

O artık gidiyor du an be an.Son günlerini,son nefeslerini soluyan tek aşk'ım/can ötem gidiyor du..yapılabilecekler yapılmış ardından tüm çareler tükenmişti.Bu ayrılık en çok beni yıkacak ilerleyen günlerde hayatımı alt/üst edecekti.O'na öylesine alışkın,öylesine bağlı,deliler gibi sevdalıyken kendimi uçurumun kenarında bulacaktım ve yalnız.Babam-öğretmenim-tek gücüm/kuvvetim gidiyordu...
-Her gün biraz daha yaklaşıyorduk ebedi yolculuk anına ve her gün bin defa ölüyordum.Yine kendimi sokağa attığım anlardan biri başı boş yürümekteyim,nerden esti hatıtlamıyorum hafızam bin parça ilk gördüğüm kuaföre daldım.Tanıyıp,tanımadığımın da hiç önemi bile yok.
-Kes şu saçlarımı hem de enseden
kuaför afalladı,şaşkın bakışlarla...
-Hocam önce bi oturun lütfen.Sakinleşin biraz.Kahve getirsinler sonra keserim..
-Yooo....hemen kes.Kesmelisin şimdi..

Ben seni sevmeler uğruna
Sen beni kahretmeler uğruna...
Aslında ikimiz de...
Boşu/boşuna yaratıldık.

SÜLÜMAN Emmi....AB...Yolunda...

-Aslında biz, bir hayal uğruna ne çok şeyler kaybettik.
Sözde gümrük anlaşması/yarar yerine 120 milyar dolar zarar yazdı hanemize.
-Bu zarar da tam saptama değil hani.Çok daha fazlası var eminim.Serbest dolaşım hakkı 1963 ten gnümüze
tüm AB ülkelerinde ve aday ülkeler de olmasına rağmen/yalnızca Türkiye’ye yasak.Biz Türkler hala AB ülkelerinde üçüncü sınıf insan muamelesi görmeğe devam ediyoruz.Öyle pasaport kuyruklarında da buyurun/hoşgeldiniz diye de karşılandığımız hiç olmuyor.

Söyle bre hiç o masum sevmelerin
En acı bedellerini ödedinmi gözüm
Filistin askısına gerildimi bedenin
Yasaklar kondumu aşk dolu yüreğine
Atıldımı kilitler..
Dipsiz kuyunun en dipsiz yerine.

Dön
Her çile çekilmek için
Her yar sevilmek için
Bu dünya zalimler için
Dön...
Sen dön ki/canlar dönsün

Bu kelebek gövdemle ben
Sığamadım şu alemi cihana
Bak sonunda geldim dergahına
Elim,yüzüm mesh ettim kapına
Bir günahkar,bir tövbekar
Aslında ne olduğunu bilemeyen

Gecenin sabahı damliyor saatleri....
Ve ben....
Yokluğunun çaresizliğini yaşıyorum.
Kınası solmuş avuçlarımda viran..anılar...
O'nları sım,sıkı saklıyorum.
Yüreğim bin parça,dağılmış yollara....

Yollar seni bekliyor / git
Aklının bir tarafına yaz beni,
Yaz da öyle git.
Dün geceyi ruhuna bohçala
Veda saatlerimizi sarıp,sarmala
Öldü bildiğin bu aşk'ı

Şairi tanımlamak aslında en zoru tanımlamakla eş değer diyebilirim.Çünkü
Şair dendiğinde düşündüğümüz insanın duygu yapısı bile çok farklılıklar gösterir.Son iki yüzyıl içerisinde
Ardı arkası kesilmeyen dünya savaşları/işgaller/Yolsuzluk ve Yoksulluklar/Çiftestandartlar
Uğranılan zulüm,baskı ve de haksızlıklarla beraber; Her şeye rağmen yaşanan
O unutulmaz aşklar, duygu/düşünce yoğunluğu ayrıcalıklı hassas yapılı kişiler de yaşananları satırlara dökme gereksinimi hasıletmiştir.