Atiye Danış Şiirleri - Şair Atiye Danış

O daha doğmadan
Asker gün sayar
Demişti babası...
Şafak olsun adı.

Adı Şafak'tı...

Sensiz başlayan ilk mevsim bu
Senin olmadığın bu dünya da
İlk yağmurlar yağıyor
Soğuklar acımasız
Gün ağlıyor kocakurt
Sensiz ilk mevsim gözyaşları

Kahrolası bu hayattan
Ne çok sevenler geldi geçti
Ne ihanetler yaşandı
İhanetler pazarlıksız
Ne sevgiler yaşandı
Sevgiler hep karşılıksız

Kalbim seni özlüyor
Hemen çık gel diyorsun
İyi diyorsun da anam
Sen ne haldeyim bilmiyorsun

Bu göz bebeğin neler yaşamadı ki

Sofra diyorsun da
Sofra arıyorum.
Sen hangi sofradan
Söz ediyorsun
Ben hala anlamıyorum.

Onlar bir çocuktu
Gönüllerinde renk, renk...
Balonlar uçuşuyordu.
Her şeyi olan, çocuklar gibi
Yaşamak...Onlarında,
Hayallerini süslüyordu.

Şu ayrılığa bir nokta koymalısın
Bu zor günlerimde yanımda olmalısın
Gözlerimden hasreti silip....
Bana buz mavi bakmalısın.
Şu ayrılığa bir nokta koymalısın
Sensizliğime meydan okumalısın

Ah be yalancı...
Aşk dediğin kör yıldızlı gecelerde
Çatlamış bir bahçe duvarının dibinde
Üç teli kopmuş küskün bir gitardan
Seranat yaymak değil sevgiliye

Bu deniz çılgın bakışlarını
Çevirdi yine öksüz sahile
dalgaları adam boyu
Delirdiler iyice

Besbelli çıkacak fırtına

Gittin sevgilim....
Sen gittin geride acılar kaldı
Acılar dağlar kadar...
Yaşanası zor imkansız acılar
Bu gece yine camlardayım
Yine seni özlerken....