Atina sokaklarında lukanikos

lukanikos
kuralsız bir yaşamda
bilinmeyenlerin korkunçluğunu
buzdan kaplı sokaklarda
rüzgar yutarak
yaşarken öğrenmişti
o sokakların köpeğiydi
akranlarının en hırçını
kızgın lavlar gibi yanarken
Atina sokakları
özgürlük meşalesini
sosisci kelonostan alıp
eskarhia semtinde
göstericilerin yanında
öğrencilerin önünde yürüyordu
sıntagma meydanında
kendi dilinde slogan atıyordu
açlığı biliyordu
lakin hayatını
kasap dükkanlarının önünde
kuyruk sallayarak
yağlı et kırıntıları peşinden giden
sokak köpekleri
gibi yaşamak istemiyordu
kavgacı damarlıydı
çok farklıydı
asi duruşuyla
kavganın ortasında
soylu duruş istiyordu
lastikler yakılır
barikatlar kurulurken
kahverenği tüyleri yavaş yavaş kabarıyor
korkuya itaat etmek istemiyordu
lukanikos
hayat ona
içgüdüsüyle bilinmeyen şeylerin
felaketlerin tümü olduğunu öğretmişti
sintağma direnişinin de
asi bir yıldız lukanikos
Atina sokaklarında öfke dinince
sömürgecilere karşı
keskin bıçak gibi
kocaman yüreğini
kan kırmızısı gözlerini
vede öfkesini
bırakarak
vedasız göçtü
bu diyardan
mayısta Atina sokaklarından