Gözlerim bakıyor; gözlerine
Gözlerin bakıyor gözlerime
Gözlerin bir ışık saçıyor
Şu deli gönlüme
Alevler sarıyor bedenimi de
Sen gelince
Hep bir şeyler vardı içimde,
Hissettiğime dair,
Titreyen kelimelerin,
Ayaz yemişliği dilimde,
Solgun güneşlerin izi...
Yorğun gözlerimin neminde...
Gün geldi, sessiz sedasız,
Kaygılarımda tasalandım
Matemin içinde siyahına
Büründüm gecelerin,
Yürüdüm, tutkularımın
Haritasız yollarında
Şimdi, daha önce ve hep…
Yüreğimdeydin
Düşündüğüm düşümdeydin
Yürüdüğüm yoldaydın
Her nefeste buluşurdum seninle
Bakışlarını saklardım
Akşam güneşinin loş ışıklarında
Yürüdüm olmadı, durdum olmadı
Bir sel başladı akan gönlüme…
Bulup da yaşlarını sildim olmadı.
Şöyle bir bak
Geçen zamanın tanıklarına
Zamansızlıkmıydı hep karanlık
Güneş tanık, değilmiydi doğuşuna
Olmamışlıkmıydı yoksa hamlık
Her öne eğilişinde başım
Bu akşamda ardına kadar açık kapım
Sessiz, sedasız bir rüzgâr gibi gel sen
Baykuş ve ben ordayız, sessizce bekliyoruz
Sadece yürüyor ay ve gece
Dağların üstüne, üstüne
Bir sessizlik içinde,
Bu bir başlangıç değil,
Son noktası da konmamış
Virgüllere, bağlanmış yaşamın
Tasalar, üzüntüler parantez içinde
Sevinçleri çığlık, çığlığa
Ölürlerdi yüreğinde…
Gün gelir unutulur birer, birer,
Yürekten sevdiğin o bakışlar
O mahzun bakışının, üzerine
İstif, istif yığılır hüzünler
Yüreğinde gizlediğin sevgiler
Bir ışık göremez, zamanla ölürler,
Unutma! Yaşamın anlamı,
Bir çift gizemli gözde saklı,
Ve orada demet, demet umutlar vardı
Daha gün ışığına çıkmamış
Yüreğinin derinliklerinde
Oysa yaşamak varmış delicesine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!