Bıraktım hislerimi boşluğa,
Sıkmakla artık yorulmuştum.
Daldım gülistan anlı bahçeye,
Yaklaştım çok zarif bir güle,
Tutmak için elimi uzatınca,
Tiken battı, acımadı tenime.
Aniden bırakırken o gülü,
Hicranım aniden söküldü.
Gül iken, gül sanki bir tiken,
Uzak kalırken, gam derinden,
Ya âdem, işte her görünen,
Senin olmayacağını bilmen,
İbret alman, bir kez düşünmen,
Gülün endamında ki arı bilmen,
Hatada dirilmen, edebe girmen,
İnsanın aslıdır, salimine girmen,
Kim olduğunu bilmen, düşünmen,
Nefs ten ziyade, vicdanı öncelemen,
Bir gün gerçekleşirse, tiken gül,
Ancak senin emin elerin de hürdür.
Kayıt Tarihi : 30.4.2007 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!