ben; tenhayı gözleyen pencere, karşılarken karanlığı
derzlerimi titreten fırtınadaki cehennem tutsağı
sen; ilahi gün ışığı, gecenin çatlağından dökülen
soğuk betonlarda bir yansıma, cennetten eksilen
ben; her açıldığımda parmakları kesen paslı tel çıkığı
eşiğimden boyasız duvarlara işlenen kızıl yağmur artığı
sen; alımlı balkon zambağı, kırık saksılardan süzülen
yaprakları kırışık defterimin sayfalarında demlenen
ben; kağıt sıkılı emektar masanın tek topal ayağı
yalpalayan ruhumdan sökülenlerin karalandığı
sen; cümle aşıkların aklandığı, fezadan atfedilen
bir tanrı delaleti ki kutsal sözden beri yazılması beklenen
Kayıt Tarihi : 3.12.2023 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!