Atinin ışığı Şiiri - Alptekin Yıldız

Gecenin ışığıylayım başbaşa,
Gökte duruyor heybetli ve mağrur.
Aşsam geceyi gün ışır mı haşa,
Ruh bari ışığı elbette bulur.

Cismim toprakta uzanmış muzdarip.
Ruh gitsin ışığa sessiz ve garip.
Bırak beni rutubette sessizce,
Tanrı rahmet eder git bunu bilip.

Unutturur beni sonsuz mavera,
Unutma beni ruh, açma bir yara,
Kırk yıl yaşadık sonuçta seninle,
Sakin ve sessiz geçiyor bu ara.

Etlerim döküldü çürümekteyim.
Ruh sana ne oldu söyle bileyim.
Sonsuz rahmetiyle serinledin mi?
Aksi olduysa gözyaşım sileyim.

Hey Alpagu, öldürdün mü kendini?
Çevir parlak ışığa gözlerini.
Sakın ha, karamsarlığını bırak,
Atinin ışığı mest etsin seni.

02.06.2021

Alptekin Yıldız