karanlıkta,
kin kusmakta hain darbeler.
bitimsiz bir işkencede,
gece gündüz
direnmede bedenler.
can pazarında,
patlamada haykırışlar.
ey ölüm
saklanma,
ateşten gülüşün vardı senin....
hayat sahnesinin kahramanları,
yanımda yok edildi bir bir.
ağır yaralıyım,
dakikalarım sayılı,
yalnızlığım tek sırdaşım,
zulmete meydan okumakta ölüm...
demir kapılar önünde
volta atar paranın soydaşları,
kafeslerde ağıt yakmaz,
türkü yakar devrimin yoldaşları...
o direniş destanı şimdi,
karanlıkta sönmeyen tek ışık.
geç kalma ey ölüm,
gel artık, devrim ateşini yak
öfkemi al, geleceğe bırak.
ateşten gülüşün vardı senin...
Kayıt Tarihi : 8.10.2007 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşkence ve zulmün egemen olduğu hücrelerde, tek çıkış yolu olarak görülen "ölüm"ün özleniş ve bekleniş öyküsü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!