Ateşten gömlek Şiiri - İlyas Kaplan

oysa güneşli bir gündü rengarenk
masmavi deniz heyecanla selamlıyordu
çıplak ayaklarıyla koşan yüreğimi ,

anlamsız keşkeler den sonra
masallara inanacak yaşı çoktan geçtim
her gün bir gönül dolusu özgürlük bırakırım gökyüzüne
her akşam bambaşka ufuklara

saklı bir cennet yaratırım zihnimde
yıllardır düşlerimin barınacağı
damarlarımda dolaşıp içimi ısıtacağı

nihavent şarkılar söyler sonbahar yağmurları
umudun başladığı yerde
kaldırımlar üzerinde yürür kör karanlıklar
yürüyen benle

bazen çocukluğumun yanı başında sızlanıp ağlarım
ruhumdan daima geçmişe gizli bir özlem çağıldar

hep aynı sancıların göğsüne yaslanarak
açarım ruhumdaki zindanların kilidini
bırakırım tüm duygularımı

her akşam
yeni bir hazan düşürür gönlüme
umutlar dökerim rengarenk

yanı başımda tozpembe hayaller
fırtınalar dökmekte saklı sırlarım
ihtiraslarım ayaz darbeler yemiş

bir kısrak gibi her zaman kanatlanır yüreğim
yüksek dağlara
sisler içinde ovalara
kalbimin semasına
inkişaf eder her zerrem

redfer