Ateşte Düşen Mektuplar Şiiri - Gülcan Şahin

ATEŞE DÜŞEN MEKTUPLAR

Mektuplarım vardı, ateşe düşen
Kimler yaktı dedim, küllere sordum.
Feryadı figanı, kubbede coşan
Ahuzarlarımı, güllere sordum.

Özüme düşeni, kelama döktüm.
Gözümde çağladın, sellere sordum
Gelecek haberi, selama döktüm
Yarin kokusunu, yellere sordum

Yaralarım derin, kabuk bağlamaz
Ilıkça damlayan, kanlara sordum
Hayat memat olur, beni haylamaz
Ömrümde var olan, canlara sordum

Adanmış adaktım, yediye böldün
Tekbîr getirmeyen dillere sordum
Benimsin diyerek, oynadım güldüm
Rüyadan uyanan, lallere sordum

Kıvılcımı çakıp, çekildin geri
Merhameti kayıp, kullara sordum
Mahşer günü gelir, yanıma biri
Değeri kaybolan, pullara sordum

Dumanım tütmedi, is ile doldum
Kurum,zift bağlayan, özlere sordum
Ne etsem nafile, göğünüp solum
Harlanıp korlanan, közlere sordum

Yarım adam kaldın, sende şan zillet
Şöhreti kaybolan züllere sordum
Küllerinden doğan, Güldecan izzet.
Gerçeği gösteren hallere sordum
GüLdeCaN (Çapraz şiir)