Şehrin ayak bağına varıp kurtulan nehirler
Sus divanını bozan fısıltılarla gece karanlığına şarkılar eder
Nedendir bilmem
Kalbimde bu fasılda ince bir mızaba dokunur elleri ansızlığın
Bir sızı yikinir incelerden ince sessizliğe doğru divaneleyin
Ateşler basar bu fasılda döşümde sökünen şeyden,
Sular sulara karışır
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta