Ateşle Çocuk Şiiri - Ersen Gültepe

Çocuk tahta parçalarını toplar
Kağıtlar tutuşturur içine atar

Sabırdır tek tutunacak
Buruk gülüp içine atar

Çocuk ateşi tekmeler
Ateş büyür çocuk büyür

Karlı dağlar, kara kayalar
Yerini tutmaz yaylı hançerimin

Ateş ısıtır çocuk bakar
Hayal kurar eğlenir

Sonra günler geçer
Karlı dağlar zayıflar

Ateşin neşesi kaçar
Çaresiz tahta bitecek

Erirken günler gibi benliğim
Yüz güler, gönül kırılır

Sonunda ateş görünmeze kavuşur
Çocuk külü harlandırır

Varışa varırken tükenen güç
Savaşlar içinde, muharebeler kaybedilmedi henüz.

Kül saklar ateşi,
Görmez madden bakan göz
Çocuk beklerken başında
Isınmaz olur giderek elleri
Sakın alevi tekmeleme
Bırak sönsün hepten
Yada at içine yakılası herşeyini
Alevler yaksın kalmasın geriye
Söndürmeye elin varmaz
Sönmeyesi külleri.
Yakmazsın yakılası
Gözlerinin hayalini.
Nefsin el vermez, gururunda
Nasıl ödeyeceksin bedelini...