Ateşin Ortasında Üşüyorum Sensiz

Bana;
Cehennemi anlatmadın ki
Ateş nedir bileyim

…dokunduğunda yandı yüreğim.

Kini bana kardeş kılmadın ki
Elinden tutayım.

…kırıldı bileğim.

Beni nefretle yoğurmadın ki
Dişlerimi bileyeyim.

…kesmedi süt dişlerim.

Ilıktı ıslandığım yağmurun,
kar dökmedin ki
Üşüsün ruhum bedenim…

…buzla ovuldum.

Bana;
Cenneti yaşattın…
Korku nedir öğretmedin.

Bir gün mahrum kalacağımı nerden bileydim?

Gittin ya şimdi;
Çıplak kaldı ruhum
Söyle yâr!
Şimdi sen söyle…
Ben sensiz nasıl ısınayım…

***************************************************************************************

“Yağmur damlaları düştüğünde;
Toprağı ıslatır
Ve
Muhteşem kokusunu savurur ya doğaya!
Beklerim…
Yeni kokunu getirsin
Adıyaman'dan,
Ilık esen rüzgâr bana...”