Bir kıvılcım ile başlayan yangında,
Yüz on ile devam eden kovalamaca.
''İçeride birileri var! '' diye bir ses duyduğunda,
Hiç düşünmeden açlar içeriye.
''Benim hayatım bu! bari onlar kurtulsun'' diye.
Ve işte o an başlar ateşle cambazlığa.
Ağlamaktan alevlerin kızarıklığınıda geçen,
Yaşlı gözlerle baktı, içeriden.
Ateşin cambazı elini uzttığında,
Issız bir adada onu kurtarmaya gelen,
Bir gemi görmüş gibi sevindi.
Ve tuttu elini...
Ateş çemberinden atlatmaya çalıştığı aslan gibi,
Çocuğu alıp çıktı dışarı.
Tek sevinciydi, dışarı çıkardığı çocuğun yaşaması.
''Benim işim bitti'' demeden,
Aldı eline hortumu!
''Hiç sönmeyeceğim'' diye isyan eden güneşi ateşi,
Dumana dönüştürdüğü gibi.
Kayıt Tarihi : 6.12.2009 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Merve Ergin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/06/atesin-cambazlari.jpg)
Bir kıvılcım ile başlayan yangında,
Yüz on ile devam eden kovalamaca.
''İçeride birileri var! '' diye bir ses duyduğunda,
Hiç düşünmeden atlar içeriye.
''Benim hayatım bu! bari onlar kurtulsun'' diye.
Ve işte o an başlar ateşle cambazlığa.
Ağlamaktan alevlerin kızarıklığınıda geçen,
Yaşlı gözlerle baktı, içeriden.
Ateşin Cambaz'ı elini uzttığında,
Issız bir adada onu kurtarmaya gelen,
Bir gemi görmüş gibi sevindi.
Ve tuttu elini...
Ateş çemberinden atlatmaya çalıştığı aslan gibi,
Çocuğu alıp çıktı dışarı.
Tek sevinciydi, dışarı çıkardığı çocuğun yaşaması.
''Benim işim bitti'' demeden,
Aldı eline hortumu!
''Hiç sönmeyeceğim'' diye isyan eden ateşi,
Dumana dönüştürdüğü gibi.
Merve Ergin
TÜM YORUMLAR (1)