Yaklaş....
hissediyorum ismimle yanmış nefesini,
isyan sevabında ki kokunu,
teninin kor ateşlerde ki rengini..
Hissediyorum özlemin teninde bıraktığı acıyı..
Zaman çoktan önemini yitirmiş avuçlarının terinde
Yaklaşan fısıltıları duyamayacak kadar çoşkulu gözlerin
Gün, öperken akşamın serinliğinde yüzünü
saçlarının tenime değişinde ki inanılmaz sarhoşlukla,
usulca bedenimden akıyor zaman soğuk taşlara..
Odaya sinmiş zaferin gizli sarhoşluğunda ki aşk,
akşamın loşluğuna selam dururken,
aydınlığın son ışıltıları parlıyor gözlerinde..
Tık yok..
Susmuş odadaki tüm nesneler..
Alkışa duracak birazdan zaman.
Hadi,acını değdir acıma,azalsın..
Ateşin ateşimle soluklansın..
Nefesim, nefesine kilitlensin..
Başka tenlerin günahıyla avunmadan,
yeminimiz kutsansın..
Ben, yok olmadan sensiz,
seninle var olmanın telaşındayım..
Bizi çoğaltacak bir zamanın,
tam ortasında secd ederken aşk'a,
bir dua gibi dökülüyor,
dilimden adın___
__10.03.2012
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 2.9.2012 03:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!