Ateşi Yakamadım Şiiri - Şahika Rüzgargülü

Karanlık kuyularda hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları bir türlü yıkamadım
Yalnızlıkla savaştım, yenildim göre göre
Siyah gözümü aldı, ışıga bakamadım

Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi
Alnım yere saplandı, düşünceler eğildi
İnsanlar tarafından, hep yüksekler sevildi
Ben toprağa sırt dönüp, göklere çıkamadım

Gölgeme buldum suçu, kovaladım döverek
Mantığımdan vazgeçtim, deliliği överek
Kibrit çaktım benzine, soğuklara söverek
Sular bile yandı da ateşi yakamadım