Ateşe Verilmiş Evim Şiiri - Remzi Gülek

Islıksız parklardan geçtim
Hangi kadehi tutsam, kan içtim
Susadım, sustum
Susuzluğumu yutkundum

Parıltılı bir gözle yaktım Evren’i
Bir ev kurdum ateşiyle
İçimde tuttum tüm olmayışları
Delip geçecektim bütün imkânsızlıkları

Kaç kez oldu saymadım
Kaç kez yıktılar evimi
Ve kaç kere yıktım
Öldükçe yeniden dirildim

Bir çivi çakacak mecali kalmadı nasırlı ellerimin
Yeni bir savaşa girecek, rutubetli kalbimin
Şimdi karşısına geçmiş bir sigara içiyorum
Ateşe verilmiş evimin