Ateşe Naval Şiiri - Nil Alaz

Deniz ataşesi azrayım azra
Alabora oldum akçalı taka
İnliyor ruhum kırıldı testim
Seza mı kahır insanoğluna

Telkine başlarlar” faraza “ diye
Diziverirler bir ipe usul usul
Ne kadar incelse de söz
Kabak tadı veriyor soysuz

Delifişek deste sözcükler
Döşesem yollara cesurca
Bağlıdır dilim edemem ikta
Huzuru ilkin kendinde ara

Doğal bir kuyudur ömür
Gözlere sürme sekidir seki
Aldanma dibindeki karanlığa
İçindeki közde bulasın beni

Alazın AKOVAsı yeşili yeşil
Ağaçlar donanmış filizdir filiz
Türbelerde yermumu bir yetim
Havanlarda kanlı kanlı dövülür

Aynabakır eriğim şehla bakışlım
Avutamazsın elem güden gönlümü
Ortalıkta har vurdum harman savurdum
Boşa çalmışım mey geçinen ömrümü

Şimdi bir nefeste dalgalar hasret üzere- hasret
Koşarak gelir misin oralardan gürler misin?
Çakar mısın şimşek şimşek yağar mısın çisi çisi
Sessiz sessiz akar mısın taşkın boz bulanık

Söndürsene ANNE içimdeki yangın yaprak yaprak