Ateşböcekleri Şiiri - Abdullah Ecevit

Gecenin bilmem kaçı.
Yalnızım, bir sokak arasındayım.
Loş bir ışık tepem de savrulan,
bir de ateş böcekleri.

Tekinsiz yolcusuyum bu sokakların.
Sokaktan ben geçiyorum,
içimden sen.
Köşe başlarını tutmuş gölgeler,
aklımda tek soru sen.

Bir ömrün faturası bu,
her adım bir uçurum olur.
Her anı sensizliğin, içimde bir çocuk ölür.....

Köpekler havlıyor baş ı boş,
bir köpek içimde havlıyor.
Her adımda beynimi kemiren,
bir örümcek ağlıyor.

Yalnızım.
Gözlerimi yaksın ateşböcekleri.