Yıllardır içinde birikenler
Baksana,
Nasıl da çarpıyor duvarlarıma...
Bir fırtına kopsa,
Bir yağmur yağsa mesela
Alıp götürse tüm birikenlerini.
Sonra arıca kalsan bana.
İlk günkü berraklığınla çıksan karşıma,
Tüm yaşama yeniden yaksan ışıklarını.
İçinde;
Küsmüş duygulardan eser kalmasa...
Sonra da kanatlanıp
Bir ateşböceği olsan,
Gelip konsan seni bekleyen yollarıma...
Kayıt Tarihi : 23.9.2004 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
