Ateş yuttum soğuk hava üfledim;
alevi içimde sakladım...
Sen ateş yutabilir miydin benim için?
Ha?
Dalabilir miydin lâv çukuruna,
içebilir miydin zifir gibi acıyı,
göz bebeklerinin ardındaki yanmaya dayanabilir miydin?
Sen beni benden çok sevebilir miydin ha?
Evet mi,hadi canım sen de,
sen ateş yutamazsın, aksini söylemeye çalışırsan,
bir düşün bak, düşün.
Neden gittin o zaman?
Dedim ya şimdi yalnızım,
yalnızlık çerçevelerinde sana acıyarak,
gülmeye,
çalışan...
Hadi üzülme suç bende,
ben bilerek atladım sevgi çamuruna...
şimdi yakınmak sadece avuntu...
Ben seni çok sevdim biliyor musun? Ağlama... Ağlama..
Son kez ne zaman söylemiştim bilmiyorum ama,
biliyor musun, haram bu sensizlik, haram!
Buralardan mı duyacaktın,
tekrarını?
Yalnız yaşayarak, yalnız ölmeye kadar giden,
yaşamda....
Diyeceksin belki, ya kalabalıkların?
Boşver....Boşver... boşver...
Bilmiyor muydun ki seninle kalabalıklaştığımı?
14--Şubat--2008
Bir de; Ecem, Egem, Sen(X)
yani;
varız şimdi yalnızlık çerçevelerinde! ! !
Kayıt Tarihi : 18.2.2008 12:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel, kutlarım...
Harikaydı kutlarım,Yüreğine sağlık...
Son kez ne zaman söylemiştim bilmiyorum ama,
biliyor musun, haram bu sensizlik, haram! '.............çıplağım çünkü sensizim şimdi...........aşk ateşini yutunca insan böyle oluyor işte.............
Bu şiirde bu temalar çok güzel anlatılmlş. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (5)