Akşamdı
Evlerin Işıkları huzura yandı
Besmeleyle kuruldu sofralar
Eller ekmeğe uzandı
Akşamdı
Bir mekanın ışıkları acıya yandı
Esir düştü ışık, karanlığa
Alevler dağladı, dumanlar kararttı
Kapılara uzandı körpe elleri
Bir nefes aralığı, bir soluk aradılar
Heyhat kapalıydı bütün kapılar
Ve onlar cennet kapısına koştular
Çaresiz, veda edemeden
Gidiyoruz diyemeden...
Ateş yakından yaktı onları
Ellerimizde tomurcuk gülleri
Avuçlarımızda külleri
Ve Aladağ'da hüzünleri kaldı...
Veli Savaş
Kayıt Tarihi : 16.8.2017 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aladağ'ın Ateş Gülleri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!