Ateş Yağmur Ve Aşk Şiiri - Murat Çeri

Agında örümcekler resmediyor zamanı
Nakış nakış bu dantel karanlık gecesinin
Sevgiyi bilmeyenin akmayacaktır kanı
Parmak ucundan kalbi duyarsız nicesinin

Tan yelini dogursun güneş zamana çığlık
Haykırıyor sükutu gözler sekizinci renk
Bir nefes duyuyorsun anne sesinden ılık
Güvercin gerdanından ahengi isteyerek

Emekleyen ağızlar zelzeleli dişleri
Ateşte solan bilir titreyen korkuları
Aşkı bilmeyen kızlar öldürmüştür düşleri
Dallarında ızdırap eğitir sorgunları

Şeydalar ölüyor bak içindeki hasretle
Çatılarda son nefes ruhu bacalarda duman
Ölüm ölüme gelir bu hasrete nisbetle
Camlara vuran yağmur aşk aşk diye kuduran

Yakamozlar geceye mavi pelerinde iz
Ateş yağmur ve aşkın vuslatı neyi bekler
Efsane kalemlerden siz dökülmeliydiniz
Aşkını çırpınıyor bin renkten kelebekler

Aban gökkuşağından bir kor gibi alnıma
Dindir yakan hicranı saçlarımın ucunda
Ruhun karıştı ruha akan kanın kanıma
İşte benimsin artık en onulmaz suçunla

II

Güle şiir bülbülde kurtta aya seranat
Arı hayat topluyor göğüslerde çiçekler
Bastıkça yine basar kara topraga kırat
Kelimeler şaire sevda diye emekler

Mavera gözlerde sır gölge toprağın nesi
Çöle divane Mecnun Ferhat müptela suya
Tesbih tesbih vurulan balyozun naz bestesi
İlahi sevda damlar Yusuf'taki kuyuya

Ufuk ufka kavuşmaz yar ulaşılmayanmış
Bittiğini söylüyor hedefdeki varınca
Çölde gördüğün serap kirpiğinden kayarmış
Sevdayı aranıyor kitaplarda karınca

Rakseden uçurtmanın kuyruğunda bilmece
Çocuksu yüreklere sonsuzluk yolu gibi
Kelimelerde aşkın kelepçesi A B C
Çözdükçe düğümlendi cevaplar soru gibi

Ve bitti alfabesi üç sınır atlısının
Acının lügatında tek tatlı söz aşk kalır
Şehsuvar görününce azrail atlısının
Kalender muradıma şairlik bir ad kalır