Ateş kırmızısı Şiiri - Musa Yalçın

Ardımdan baktın mı ?

Sana sırtımı döndüğümde.

Şimdi oturup düşüyorum

Yıllar sonra...

Bom boş odanın içinde.

Yoksa oturup ağladın mı ?

Gri soğuk beton zeminin üstünde.

Rüzgarda kokunu getirmedi ki menekşe

Topuğuma bulaşmıştı oysa ezildikçe...

O gün hiç sızlamadı içim

Ve dökmedim bir damla yaş.

Egonun,gururun ,kibrin içinde

Mışıl mışıl uyudum sen uyuyamazken sessizce....

Ve ben;

Bir daha hiç uyanamadım

Seninle uyandığım gibi

Düşelerimde bile...

Ve sen şimdi ateş kırmızısı

Dokunsam elim yanar,

Baksam gözlerim.

Telafisi olmaz bilirim;

Kifayesizdir aşkta söz

Hüzün !!!

Başbaşayız biz seninle vuslatla güzün...