Ateş Gülüm Şiiri - Ayhan Şenkulak

Sen içimde bir gül
Gülüyle dikeniyle yaprağıyla
Bazen seyrederim seni uzaktan
Bazen dayanamaz tutarım
Tutarım tutmasına da kan dolar avuçlarım
Dikenlerin yakar canımı
Hesabını sormam sana
Çünkü o kadar güzelliğini taşır ince dalın
Süsler yaprakların
Seni çok severler ama durmaz başında tacın
Sen banasın alev yapraklım ateş gülüm
Yangın geçer sana bütün ömrüm
Gülmek bize uğramaz solmadan gel
Gel oturup ağlaşalım
Hep hayalini kurarım
Tutamam yapraklarını
Dokunamam sana sevemem yapraklarını
Çünkü yanarım
Ateş gülüm dindir alevlerini
Uzat yapraklarını söndür yüreğimi
Bir gün bir rüzgar çıkar
Savunur yapraklarını
Ne ateşin kalır ne alev yaprakların
Ölürsün sönersin gülüm
Dokunamadığım güzelliğin kalmaz
Uzatırım ellerimi yapraklarına ellerimde yanmaz
Belki sana olan hayranlığım da kalmaz
Ateş gülüm sönmeden gel
Gül yüzüme bir kez oturup dertleşelim
Rüzgar çıkmadan sarılıp ağlaşalım.