Gönlümün gülşenine,yine ateş gölgeleri düştü.
Yandıkça alevinden canım,gölgelerinde üşüdü.
Yolduğum karanlık ise,efkarım olup acıda tüttü.
Duran bütün saatlerin,sanki yelkovanları küstü.
Dillerimde açmadan soldu,gonca gülün çilesi
Düşen yapraklarını yoldum,dinmedi hiç öfkesi.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
gülşenle başlayıp köleyle biten...mükemmel bir şiirdi..arzuların bir kölesi olsa, o biz olmasak değil mi?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta