Ateş düştüğü yeri yaktı bende yandım
Elimden bir şey gelmedi oturdum ağladım
Bilende konuştu bilmeyende şaşırdım
İnsanların değeri yokmuş yine anladım
Duyduklarım çok şaçma yalan inanmadım
Biri kaf dağının ardından devi getirdi
Birileri kendilerine olan güveni yitirdi
Saygı sevgi kardeşlik ne var sa bitirdi
İnsanların değeri yokmuş yine anladım
Duyduklarım çok şaçma yalan inanmadım
Gün gelir unutulur biter matemler bu yaslar
Geride kalanların çileleri dertleri başlar
Görünmez olur görünmez görünen başlar
İnsanların değeri yokmuş yine anladım
Duyduklarım çok şaçma yalan inanmadım
Hele yıl geçmeden kabuk bağlar yaralar
Herkes güler oynar tek analar ağlar
Sen bunlara bakma çıkar nerede oradalar
İnsanların değeri yokmuş yine anladım
Duyduklarım çok şaçma yalan inanmadım
Neler oldu neler gardaşım şirin SOMA’ya
Madencimin ihtiyacı vardı temiz havaya
Yaralılar çıkartılıyor yaraları kanaya kanaya
İnsanların değeri yokmuş yine anladım
Duyduklarım çok şaçma yalan inanmadım
Benim gözümde onlar birer şehit Allah’ım hepsini cennetine koysun yakınlarına sabır Milletimin başı sağolsun.
Hakkı KalabalıkKayıt Tarihi : 12.6.2014 02:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!